Frankrijk: Carlux en een beetje – Souillac

4 October, ca 12,5 km

Morning has broken๐ŸŽผ

Nadat ik opnieuw de klok bijna heb rondgeslapen worden we wakker met de eerste zonnestralen. Het is bizar hoe goed ik op dat minimatje slaap. Misschien moet ik dat thuis ook eens uitproberen…

Vandaag hoeven we maar naar Souillac, dus de eerste steile beklimming met kiezels is in dat licht goed te doen. Op de een of de andere manier is omhoog of omlaag via de weg niet het grootste probleem, maar zodra er kiezels zijn die kunnen schuiven (of stenen waar zon en schaduw een spelletje spelen) gebeurt er iets wat Paul ‘het monster op het pad’ noemt. Ik verstijf volkomen. Ik vermoed dat mijn brein gewoon teveel tabbladen open heeft staan en te weinig capaciteit daarvoor. Aan het begin van de dag gaat dit een stuk soepeler dan aan het einde.

Walnoten

We wandelen vooral langs stukjes bos en walnotengroeves vandaag. De walnoten ruiken in het begin van het jaar (mei) superfris en de schil zelfs citrusachtig. In het najaar liggen veel noten al op de grond, waarbij je hiking boots prima dienst doen als notenkraker.

Vooraf was het plan dat we de dag beginnen met trailmix (mix van noten, vruchten en chocolade).ย  Gedurende de lunch eten we een wrap met wat kaas en/of ham, en tijdens het avondeten ramen noodles met een soepje. Je moet immers dat eten op je rug meenemen. Tussendoor eten we wat we van de bomen en struiken kunnen plukken. Heerlijke appels, druiven noten en vijgen die rijp zijn. De peren hebben zeker nog een maand nodig. Het avondeten werkt prima, maar de lunch is niet mijn favoriet, dus probeer ik vandaag wat anders. We warmen een van de meegebrachte zakken met linzen door met wat kookworst… het voelt een beetje als erwtensoep in de zon, maar mijn buik is er zeer tevreden mee.

Souillac

Nadat we gisteren geen plek vonden in Carlux controleren we de campings in Souillac voordat we er zijn. Alle campings blijken gesloten. Mooi excuus voor een douche in een hotel. Als we in Souillac aankomen loopt de route langs een grote supermarkt, waar we inkopen kunnen doen. Waren we eindelijk een beetje gewicht in de rugzak kwijt…๐Ÿ˜„๐Ÿ˜„. Ik merk dat mijn behoefte bij een supermarkt vooral vers fruit en cola is. Ik word superblij van mijn zakje druiven en de mango die in mijn tas verdwijnen..

Ons hotel ligt bij het treinstation. Het lijkt een beetje een ‘werkershotel’. Dit merken we vooral als we s avonds bij het restaurant aan de overzijde een hapje gaan eten. In het gemengde toilet staan een aantal mannen zich te scheren ๐Ÿ˜‰. Echt iets wat je verwacht als je een wc binnenstapt… Het eten is overigens prima! Ik vermaak me met de lokale specialiteit cassoulet. Vandaag kom ik wel aan mijn peulvruchten toe..