Reality check in Frankrijk

26 mei – 4 juni 2018

Je denkt dat je best goed geoefend hebt. Je hebt er al heel wat Pieterpad kilometers opzitten en zelfs de 20km is binnen handbereik. Dus ik ga vol goede moed richting Les Eyzies-de-Tayac… In Frankrijk krijg ik mijn eerste reality check.

De weersvoorspelling belooft een week lang regen, het vliegtuigpersoneel staakt, maar het welkom is warm. We starten met een zoektocht naar wandelspullen. Schoenen en sokken zijn goed gelukt. Ik heb inmiddels ook shirts die het zweet opvangen. Maar broeken blijven een probleem. Zodra je niet in maatje 42 of minder past wordt het ingewikkeld!

En de rest… nog geen idee wat ik op een meerdaagse wandeltocht nodig heb, en waar ik op moet letten. Het toverwoord is lichtgewicht en klein. Het moet immers op die rug passen! In een wandelwinkel verdwaal ik in de opties. Enige hulp is dus zeer gewenst.

Wandelen in de buurt

Het moment breekt aan van de eerste wandeling. Gelukkig is het zonnig! We lopen een klein rondje (3,5km). Ik moet een aantal steile stukjes klimmen.  Nog voordat ik 100 meter omhoog ben geklommen, ben ik volledig buiten adem.. Ik heb nog wat oefening te gaan dus! Wat is dat anders dan het Pieterpad..  Het enige dat ik herken zijn de rood-witte markers. Het gebied is onderdeel van diverse lange afstand wandelpaden.

Les Eyzies

Het gebied rondom Les Eyzies staat bekend om zijn historie en zijn grotten. De eerste vijf cro-magnon skeletten werden hier gevonden.  Ik doe deze week wandelingen in de omgeving van Les Eyzies (seven brothers), Saint-Geniès, st Leon-sur-Vézère, le Bugue en Sarlat. De wandelingen variëren van een paar km tot 17 km. Op een van de wandelpaden in het bos steekt voor mijn neus een groot hert over. Zeer bijzonder. Ik leer dat je niet alleen blaren op je voeten kunt krijgen (gelukkig geen last van gehad) maar ook op je handen als je met stokken wandelt..😳

en de Perigord Noir

Alle dorpjes ademen dezelfde sfeer. De huizen zijn gemaakt van gele stenen. Je loopt door kleine middeleeuwse straatjes met klinkers en doorkijkjes. De afgelopen weken heeft het in het gebied veel geregend. Dat zorgt ervoor dat het supergroen is, en alles volop in bloei staat.

Deze omgeving is geen bekende wijnstreek. Toch staan overal wijnranken met nu nog minidruiven. Wel bekend is de streek om zijn walnoten. Ook die zijn nog lang niet rijp, maar de jonge walnoten ruiken fantastisch. De Fransen maken er een likeur van.

Ferme de tayac

Ik verblijf in een 12e eeuwse B&B. Mijn uitzicht is spectaculair. In de week dat ik er ben is het boven verwachting warm en zonnig. Ondanks de voorspelling loop ik slechts één keer in de regen. De rest van de dagen kleur ik gigantisch bij. En dan komt dat moment weer dat je in het vliegtuig terug zit en het blog bijwerkt…

Reality check gedaan.. wijzer maar niet minder determined.. Bring it on!

Fotoalbum